ben bir babayım
çilelerimle doldurduğum yıllarımda
ne bir gözyaşım dindi
ne de sızılarım yürekte tükendi
ömrümü verdiğim zamanlara
evlat gülücükleri eksik olmasın
arzularda her şey yaşansın
ocağımda mutluluklar tütsün isterken
yediğim şamarların acısında
belim büküldü
dizlerimde derman kalmadı
saçlarımda karlar dört mevsim...

ben bir babayım
ihanetin sardığı dağlarımda
ne gecem oldu
ne de gündüzüm aylarca
diz üstü sürünürken pusularda
aç-susuz özgürlüğme göğüs gerdim
bayrağımın şanına düşmesin derken gölgeler
kahpe bir kurşun ansızın saplandı
nefsi müdefa bile edemedim
piçleşmiş dünyanın şeytan üçgeninde
öylece serilip kaldım
kanla sulanmış ülkemin topraklarına
kimsem ağlamadı arkamdan
anam, babam, yarımden başka...
birde, ahh birde
yüzünü bile görmediğim nur yüzlü
hilalim agladı ardımdan
dönmiyeceğimi bilircesine...
işte ben bir babayım...

ben bir babayım
sebze hallerinde sırtında küfesi
otogarlarda sırtında semeri
ürkek dolaşırım beyoğlu sokaklarında
elimde simit tepsisi, sultanahmet meydanında
cep delik, papuçlar can çekisir
ayak tabanlarımda ayazlar dolaşır
çocuklarım evde ekmek beklerken düşerim
sokaklar zindanımdır,göremem ay ışığını
bahtımın gülmezliğinde yok olurum
geride bir sevdalım, üc çocuk
bir de
mahsun bakışlarım kalır ülkemde
işte ben bir babayım...