3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1002
Okunma
Hayat sonsuz sunulan acı kahvedir bana
Fincanın içindedir hayatımın gizemi
İnsanlar bana bakıp rivayetlerini döker
Hayat bir kahve bana kalan acı yer
Bekletilmiş şarap gibi olsaydı düşler
Onca sene sonra tadını alabilmek düşlerin
Düşlerinin sarhoşluğunda birde seni unutabilmek
Ben düşleri unuttum, düşenleri unuttum ya sen…
Bugünde yalnız ve efkârlıyım,
İki parmak arasında yeniden yeşerttim düşleri
İşte hayat sonsuz sunulan acı kahve
Ve yine bana kalan hep acı yer..