Ömür geçiyor sessiz yürüyüşlerle,
Kendi kendinin yolumdayım kime, ne
Bir avuç dert, gam var sinende,
Bilmezler ki bu yolcu gider nereye,

Biraz aklın erdiği yerde gidersin,
Gitsen de hep kendin kendi nesin,
Yaşadıkların ibret örnek olsun,
Aklını kaybetmeden kendin ilerlersin..

Ölüm bir diriliş bu bilinmekte,
Elinden bir şey gelmiyor yok elinde,
Sürükleniyor işte yaşam selinde,
Gönlünde hepsi görülmüyor gözlerle..

Yolun sonunda ölüm var,
Dünya oldu artık bana dar,
Olmuyor istemelerle yar,
Adımlar küçüldü dünya oldu dar..

Ağlayan gönlüm gözyaşı akıyor,
Kimse yok ki kimse sormuyor,
Gözlerde fer kalmadı öylece bakıyor,
Hayat acımasız bu adam yok oluyor..

Hiçbir şey kifayet etmez artık,
Yatsan da uykular yok artık,
Bunca yaşı yaşamı yalnız bastık,
Sonu yok düzelmez artık..

Hisler tükendi, artık kalmıyor,
Düşünceler bir, bir kayboluyor,
Ha vardı ha yoksun işte gidiyor,
Ne kadar yaşarsan ömür bitiyor..