BİR YUDUM SEN


acıların göğsünde yanan yürek
dağılmış resimler yada yırtık
ne gün belli sana dair
ne saatler durur gecemde.

konuşmuyorum susuyorum sensizliğe
çığlığım içimde kopuyor sanki kıyamet
bir yudum sensin gözlerimin damlasında
özlemin pervane sinesi çatlamıştır.

İstanbul sessiz bir şehir karanlığımda
her kapanış kapıların gacır gucuru
yıldızlara bakıyorum sanki sen
hasretin yıldızlar kadar uzak olsa.

gözlerin geliyor her nereye baksamda
sarsıyor yokluğun beni çaresizim
hayatın mandalında asılmış ruhum
ölüm gelse de bir yudum sen.

kalp atışlarımda bulurum seni sevdiğim
körolası ayrılık içimde bitmek bilmiyor
dön gel diyorum bahaneler dil altında
susmak bu kadar derin olmamalıydı bende.

her yağmur yağışında bir yudum sen diyorum
saçlarıma yağan her damlası değdiğinde
hani toprağa düşüyorya ve tutamıyorum
işte buram buram sen kokuyor toprak.

uzatırım ellerimi desen ölümün kıyısında
hiç düşünmeksizin anında yanındayım
unutuşa verme yüreğini gidipte
dudaklarından çıksın adın esmer diye.

yine bir of çektim sevdam çıldırıyorum
kendimi sulara atıp boğulmak istiyorum
son nefesimde şarabım olsan yeter
bitmeye bitmezse özlemim belki diner.
____________________________________