4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2082
Okunma
Nizam-ı âlemime kasırgalar düşürüp
Târumara çevirdin, nem var ise içinde.
Şahlanan bir volkanken kolum, kanadım kırıp
Helâke dûçar ettin nem var ise içimde.
Âczim, kirpiklerine bir nazarla uyandı.
Elestüden ebede bütün benliğim yandı.
Hıçkırdı bedenimde milyonlarca hüc(ü) rem
Sedaları tâ Arş’ın kubbesine dayandı.
Aktı sevdan içime kurşun-i ifrit gibi
Tutuştu aklım, fikrim çakılmış kibrit gibi
Damarlarımda kan yok, bir tek dolaşan sensin
Gözlerim donuk kaldı yuvasında put gibi.
Sana İrem kâinat, bana âdeta kabir
Tebessümler ederek yeniden kalbime gir
Bulanık akan sular zaman gelir durulur
Umulur ki, bu kışın sonu da bahar olur.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz