Yine dedim bu ne hâl niye kısıktır sesin
Seviyorum der isen fısıldasan da yeter
Bu aşkın temposuna yetmiyor mu nefesin
Gözlerine ben konuk oldum desende yeter

Sözcükler boğum boğum kalmasın dudağında
Sessizce selamını yele versen de yeter
Buluşmuş tüm sevdalar aşkımın otağında
Gönül gözüyle bakıp bir kez görsen de yeter

Aslı’nın hasretini duysan çığlık sesini
Okuduğun romana kafa yorsan da yeter
Sen Aslı olamazsın yorma hiç nefesini
Kerem’i nasıl sevmiş bana sorsan da yeter

Yürekteki depremler hasarsız atlatılmaz
Sevgilinin resmine yüzün sürsen de yeter
O sevda ki kutsaldır sökülüp de atılmaz
Geleceğe yönelik hayal kursan da yeter

Geceler sarmalıyor kurtulmalıyım nasıl
Sevda bahçelerinde güller dersen de yeter
Mısralara yükledin sen aşkını velhâsıl
Şöyle olgun gül olup aşka ersen de yeter

Sen ki sokaklarında yürürken adım adım
Özgürlüğünü kısan zincir kırsan da yeter
O İstanbul şehrinde damdan düşen ben Nedim
Yitirince sen beni döşe vursan da yeter

Kor alevde adımı boğarım mı diyorsun
Yalnız gönül köşküme gizli girsen de yeter
Farkındamısın bilmem meçhule gidiyorsun
Kızıp da Lüzumsuzu çöle sürsen de yeter

Sadık Dağdeviren
Aşık Lüzumsuz