6
Yorum
0
Beğeni
4,4
Puan
1388
Okunma
annenin örgü yumağından kalan iplere
kibritler bağlayıp köprüler gerdin
kavuşmasız kıyıları birleştirdin
limon sandığından çıkardığın bir paslı çiviyle
toprağı eşeleyip
nasıl da değiştirdin akışını derelerin
takılı kalan yapraklara
nefesini rüzgar eyledin
su almasın diye kağıt gemilerin
koskocaman yüreğini yükledin
ıslak saçların
çamurlu ellerinle eve döndüğünde
çok azar işittin
üzülme kaptan
bugün kapının önünde
sen bir okyanusu geçtin
acılar dalgasıdır deniz yüreğin
gözyaşı deresidir o denizin
üzülme kaptan
sen ağlamasan
tayfalarını güldüremezdin
üzülme
bugün kapının önünde
sen bir okyanusu geçtin
5.0
80% (4)
2.0
20% (1)
Cevap Yaz