4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1670
Okunma
Çamurların arasında minicik bir beden.
Yüzünde korkunun ürpertici izleri,
Ölüm ne demek bilmezken,
Ölümün felaketi çöküvermiş hayatının üzerine.
Annem ,kardeşim nerde diyor?
Evime gitmek istiyorum diyor!
Evinin yerinde çamurdan kocaman bir kütle,
Belki kulağında annesinin son bir çığlığı..
Bir çocuk bir ağlar, bir güler ya,
Birkaç parça yiyecek mutlu edivemişti hemen.
Minik keko annem,kardeşim öldü diyor ya
Nerden bilsin ki onlar geri gelmeyecek.
Keko günden güne büyüyecek,
Daha bir bağrını yakacak annesinin yokluğu.
Ve bu devlet böyle uyuyup
Lüzumsuz işlerle gündem tutmaya devam ederse
Kimbilir daha nice kekolar anne özlemiyle yanacak...
"Elazığ depreminde ailesini kaybeden KEKO gibi nice çocuklara yenilerinin eklenmemesi için lütfen herkes duyarlı olsun...asıl olan felaket gelmeden yapılması gerekenleri yapmaktır..."
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz