Toprak damlı bir kulübesin
Ocağını yak, dumanı tütsün
Mevsim kış, üşürsün, durma öyle ayazda

Bırak biraz daha palazlansın
Keklikleri yakalama çocuk tuzakta
Elini ver, ısınsın
Mevsim kış,üşürsün, bakma öyle uzaktan


Kerpiç duvarlı bir kulübesin
Öğünün kurutulmuş birkaç besin
Yıkılır duvarların altı ölçekli sallantıda
Uyumasın canlar kerpiçlerin altında


Daha onbeş günlük bebesin
Sen bu depremin mucizesisin
Birkaç gün medyatik, popülersin
Ağlama, duyulmaz çok uzaklardan sesin
Bundan böyle anasız babasızsın



Toprak damlı bir kulübesin
Yer sarsılır, canlar üstüne yıkılırsın
“Allah verdi, Allah aldı o canı” diyorsun
Kaderci baba, hayattasın uyan derin uykundan


“bir gün bir asır gibi geçti” diyorsun
Duyulmaz çok uzaklardan sesin
Pelitleri çıkar çocuk külden


Kerpiç duvarlı kulübeciksin
Çoğalıyorsun durmadan yoksulluktan
Muhtaçsın birkaç torba kömüre
Birkaç paket makarnaya

Açıyorsun, rengârenk gelinciksin
Gemicik batacak, çıkar çocuk sudan


Adile Soylu

9 Mart 2010 Nazilli