Mürekkebime banıp sayfama damlıyorum
Yukarı baktığımda ay yüzlümü görüyorum
Tutun bana tutun,narin ellerinle
’Çünkü ben, seni seni ...’

Suskun durma öyle, nedir işin niteliği
İstiyorsan var benim renk renk mürekkebim
Nağme seside geliyor usulca piyanodan
Bilmiyorum,neden neden suskunluğun

Desen desen yapraklarım var
Yok istemiyorum dersen eğer
Suskunlukta bir sanat mış meğer
Tamam, tamam bırak beni mürekkebime

Seni düşlerinle başbaşa bırakıyorum
Dal dalabildiğin kadar ezgi derinliklerine
Tutsak ol olabildiğin kadar romantizime
Yazacak olursan eğer,ben mürekkebimleyim