’’İSTANBUL AĞLIYOR’’

Karlarda küstü artık İstanbula
Adeta prodesto edercesine
Sanki inatına yağmayacağım diyor

Vapurlar eskisi gibi çalmıyor düdüğünü
Deniz otobüsleri götürüyor aldığını
Doya doya seyrettirmiyorlar boğazı

Çıkıp seyretmek istedim tepelerinden İstanbulu
Ne acıdırki tepelerinide parsellediler
Şöyle kafa dinleyecek bir yer bırakmadılar

Banklarda artık aşuklar maşuklar oturmuyor
Ya kimsesizler yada serseriler

Ama martılar hep var cıvıl cıvıl
Fakat onlara yem atan
Leylasını düşünen mecnunlar yok
Yalnızlığını martılarla paylaşan aşıklar yok
Ve vuslatı vurup sahillerde İstanbul Ağlıyor

Caddelerinde sokaklarında yürümek o kadar zorlaştıki
ALLAH muhafaza ya bir kaza kurşunu ya bir patlama
Her an her köşe başında her adımda bekliyor

Kış mevsiminde baharı yaşıyor İstanbul
Bu hayırlı bir alamet değil
Oysaki her mevsim mevsiminde güzeldir

Yas tutmuş İstanbul karalar bağlıyor
O bile artık kendinde kaybettiği kendini arıyor
Bulamayacağını anlayınca İstanbul Ağlıyor

Dokuz onbeş vapuru bir gitti pir gitti
Adeta boğazın derin sularına gömüldü
Gitti ve bir daha geri dönmedi

Ada vapuru artık sık sık yapmıyor seferlerini
Gemiler teslim olmuşcasına açmış yelkenlerini
Balıkcılar yakınıyor boğaz kaybetti bereketini

Doğal güzelliğin yerini almış koca koca binalar
Toprak kokusunu saklamış parke parke taş duvarlar
Ve ve son deminide vurup İstanbul Ağlıyor

Bestekar:Bayram DOKGÖZ