Hoşgörü, fedâkârlık, sevgi, saygı kalmadı
Basit bir şey yüzünden, kusarız kinimizi.
Hiç yüzümüz yoksa da, yine de yakaralım
Allah’tan tek dileğim, hayretsin sonumuzu.

O...izm denen çıkmazı, gömemedin derine
Yanlış tohum ektirdin, hem gönlüne, serine
Şehvet mi, yoksa mal mı… Neyi koyduk yerine?
O güzelim Kıble’den, çevirdik yönümüzü.

Belhüm edaldır o, alçaktan daha denî
Araştırmaz bir vakit, bilmez niçin, nedeni?
Ne idüğü belirsiz, oysa “mim”siz medenî
Kendin bilmez bir gençlik, beğenmez dünümüzü.

Elestüde verilen, söze kalmadık sâdık
Yedik, içtik, eğlendik… Şişirdik gerdan, gıdık
Çınarken saksı olduk, kökümüzü budadık
Kopunca mâzimizden, yitirdik ünümüzü.

Referansın o idi, evlenip, boşanırken
Ölçü birimin aynı, ev, barklar döşenirken
Her şey ona endeksli, bir hayat yaşanırken
"Dünyaya yama yaptık, yırtarak dinimizi…"

04/03/’10
Hanifi KARA

() Belhüm edal: Hayvandan daha aşağı
Denî: Alçak