Gezdim seyreyledim, köyü şehri.
Gördüm Fırat gibi, azgın nehiri.
Gemsiz küheylandı, kalkarken şaha.
Dicleyle beraber, akıyor arşa.

Nice yiğitleri, mezar etmiştir.
Al duvaklı kızlar, sele gitmiştir.
Tarihin beşiği, bu topraklardır.
Ezilen daima, yoksul insandır.

Peygamberler şehri, mübarek toprak.
Eyüp var İbrahim, Nemrut var alçak.
Yakmayan ateşi, gördü insanlar.
Oradan bu yana, geçti zamanlar.

Kısaca biz böyle, tarihe baktık.
Makus talihiniz, değişti artık.
Fırata gem vurdu, bu büyük devlet.
Sayısız barajı, yaptı bu millet.

Şimdi bereket var, susuz toprakta.
Köylü zenginliyor, ırgat refahta.
Bir tek şeyi noksan, toprak reformu.
Kalkarsa ağalık, bu da çok zor mu.

Hainleri besler, feodal yapı.
Irakla Suriye, bunlara kapı.
Şimdide Barzani, Kuzey Irakta.
Hepsinin gözü var, kutsal toprakta.

Türkmendağlı bütün, gördü bunları.
Araplar Yahudi, göz koyanları.
Büyük Kürdistanı, kuracaklarmış.
Bu aziz vatanı, böleceklermiş.

HİLMİ CAN.
21.OCAK.2010.

(2582)