Bilinmezlerdir sevmek, sevda. Ne gelişi ne gidişi bilinmeyen. Hazırlığı olunmayan.. Nerde başlar nerde biter... Zamanı olmayan, hatta zamansız yakalayan:))
Zordur vedalar zordur.. Ne giden düşünür geride kalanı, ne kalan bilir gidenin neden gittiğini.. Ne de zaman siler yürekteki izi.. Sevmişse yürek bir kere, acır kanar durur hep o yara.. Sonra sığınılır kader denilene.. Ya da bulunan sebeplere..
Gene de tutunmak lazım hayata derim ben nacizane.. Hayatın ne getireceği de bilinmezki.. Yıkılmamak lazım, soldurmamak lazım umutları..
Hüzün, sitem dolu dizelerinizi keyifle okudum. Lakin okurken dikkatimi çekenleri de herzamanki gibi:)) paylaşmadan geçemeyeceğim:)) Kırılmazsınız umarım?
Ve de demek yerine 've' dense sanki daha mı iyi olurdu sn. şairim?
Son kıtaya takıldı gözlerim nedense.. Elbet tercih şairimizin ama şöyle olsa daha mı çok vurgu olurdu diye de düşündüm:))

öyle bir vurur ki ayrılık;
sessiz bir isyan gibidir
gökyüzüne, ellerine hatta bedenine
bir intihar gibidir..
hayatın orta yerinde
ve
tüm benliğin(d)e...

Öyle bir vurur ki ayrılık diye başlayan mısralar, bölünse kıt'a haline getirilse, görsel anlamda daha mı şık olurdu acep:))

Saygı ve sevgilerimle...

murat bey güzel şiirinizi kutlarım saygılarımla

sessiz haykırışlar ve isyan etmek ve ölüm gibidir ayrılık...çok hoştu beğeniyle okudum yüreğinize sağlık..

Ayrılığın acısı büyüktür, derindir...Hele bir de zamansız vurursa...Çok etkileyici, duygu yüklü bir şiirdi, finali ise tam anlamıyla onikiden vurdu...Kutlarım hisseden yüreği, dile getiren kalemi. Saygılar, selamlar.