ne mutlu,
sevmeyi, gülmeyi
ağlamayı, paylaşmayı
ve
mutlu etmeyi
becerebilen insana...
.............................
evrensel bir olgudur sevmek ama özel birini sevmek;yüreğin/ en derin çeperlerine çarpan bir duygula titrediğinde, tatlı ve sıcak bir tebessümdür nişanesi/dudakların kıvrımından çıkan "seni seviyorum" ifadesi değildir tek başına/paylaşmak istemektir kalan ömrünü ve ona inanmaktır, sesini duymaktır ona sessiz çığlığını kimileyin şiirlerinde de olsa/ gözlerinde kaybolup sevgi nesnesinin içine onu özneleştirerek ve onunla birleşerek küçük küçük ırmaklardan beslenen azgın nehirler gibi çağıldayarak akmaktır..ve sevmek; ölümü onunla birlikte istemektir ya da; ölürken onun yanında olmak istemektir....evet ne mutlu bu duyguyu veren ve yaşayan insana...güzel şiirine ebrikler Esin..saygımla