Manen beni gömdünüz;bari arkamdan mevlüt okutun.
Sevgiye aç öldüm;işe yarayında yemekle garipleri tok tutun.
Derin olsun mezarım,artık ölü ozanlar derneğinde yazarım;gönlünüzü hoş tutun.
Anıları da vefa gibi çabucak unutun;tek sevincim içten ağlamasıdır;bulutun.

Sahte yorumlarda;ruhumu kardelen gibi övüyordunuz.
Bazı hususlarda,bendini aşmış,okyanus görüyordunuz.
Ölüyü senelerce gömmediniz,halbuseki başından beri biliyordunuz.
İpek mendillerinizle;zannederim timsah-gözyaşlarınızı siliyorsunuz.

Size sesleniyorum;daha önceleri nerelerdeydiniz?
Sevgi istiyordum;para sanıp vermediniz.
Kırık kalpler mezarlığına gömülürken,defin sırasında gelmediniz.
Üç-beş dostuma kabrimide;hatta öldüğümü bile haber vermediniz.

Not:Vefasızlar;vicdansızlar...Bizler maddiyatı geri plana iten...Sizin deyiminizle ’’’CÜZDANSIZLAR’’’...SAYGILARIMLA...

Ali
Soytürk 25 şubat perşembe 2010