Yaşamımın kıyısına
gürültülü tekmeler atıyor sanki
güncel hayat.
İki başlı dev oluyor kimi zaman,
tüm kirlerini boşaltıyor
eteklerimin gül desenine.
Ateşten gömlek oluyor kimi zaman,
yakarak değiyor ruh tenime.


Tan ışıkları ile günaydın deyip,
darbelenmiş giysisini
gece yastığa fırlatıyor
güncel hayat.
Bense inatla
müjdeli güzellikler arıyorum içinde.

İçinde yaşıyorum evet!!
Dişlerimi sıktırıyor çoğu zaman
güncel hayat.

Sığınıp içimdeki neşeli çocuğun kalbine;
sevinçler yaratıyorum ufak çaplı,
ellerime umutlarımı dolayıp
ellerinden tutuyorum yakın dostların.

Görmemezliğe geliyorum
acıtan işgencesini.
Rus ruleti korkusu tattırsa da bana;
sevgi sunağıma çiçekler dolduruyorum.

Bütün insanlık benim gibi.
Girdabına çekerken
güncel hayat.
Can simidi dikiyorlar
yaşam inatlarına
umut ipliğinden.


ALEV YAVUZ
24/02/2010