Ne varsa senden sonra bildiklerim deðiþti;
Tek baþýma oturup içmesini öðrendim…
Önümde senden kalan hicranýn hatýrasý;
Her gece teker teker seçmesini öðrendim…

Yaðmur nasýl ýslatýr ateþ nasýl yakarmýþ;
Eþi ölen serçeler göðe nasýl bakarmýþ;
Gözlerimden bir derya bilsen nasýl akarmýþ;
Damla damla düþenden kaçmasýný öðrendim;

Yokluðunda daðýnýk odamýn her köþesi;
Kulaðýmda çýnlýyor ayrýlýðýn neþ’esi;
Baþucumdan eksilmez dertsatanýn þiþesi;
Her gece kadeh falý açmasýný öðrendim…

Nedir senden çektiðim cefa mýsýn bela mý?
Destan ettin dilime “yeter” diyen kelamý;
Elbet bir gün duyarsýn elbet bir gün selamý;
Taþýdýðým bu candan geçmesini öðrendim..

Ayan – beyan ortada ramak kaldý ölüme;
Sen eklersin ismimi “bitti” diyen bölüme;
Gözyaþlarýn fazladýr lakin gonca gülüme;
Mezarýmda bir mabet açmasýný öðrendim…

Ali ALTINLI – 23/02/2010
Saat: 23:23