1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1004
Okunma
İnsanı en acıtan şey,
Çok sevdiği değer verdiği,
Uğruna yıllarını, ömrünü
mutsuzluğa adadığı
Her şeye rağmen hatıralarında
temiz olarak sakladığı
Hayalindekinin...
Hayalindeki gibi olmadığını farketmesi.
İnsanın canını yakan,
Bütün mutsuzluğuna rağmen
Sebep olanlarını affettiği noktada
Tam da o nokta da
Affettiklerinin affa lâyık olmadıklarını görmesi...
İnsanı en çok kıran şey,
Çok değer verdiği ’’onur’’unun
’’namus’’unun,
Sevdikleri tarafından çiğnenmesi...
İnsanı bu kadar kavuran şey,
’’Namusuna’’, ’’masumiyetine’’
Dokunanların, onları sevgi adına
kirletenlerin
Dönüp bir de ona,’’namussuzmuş’’,
’’onursuzmuş’’ duygusu yaşatmaları....
Ah namus,
Ah onur,
Ah sevda
Ah gurur
Ne çok yaktınız beni!