Bir beyaz gemi muhteşem
Denizlerin koynunda
Mavilerin yurdunda
Bir süzülüp,bir dans eder gibi
Dalgalarla kucaklaşa kucaklaşa
Öylece bütünleşir

Gecelerini mehtaba adar da
Gündüzlerini güneşe
Hava bozsa da ansızın
Görünse dalgalar yüce yüce
Dayanmak zor olsa da
Yine de denizciler
Dayanır o güçlere

Aşıktır denizlere
Fırtınanın koynunda
Uyansalar kara bir güne
Onları sarmaktadır
Ya da korumaktadır
Yüreklerinde ki aşk

Sakin gecelerde ki
Mehtabı düşleyerek
Vardiyada beklerler
Yürekleri büyüyerek
Başka türlü bir aşktır bu
Benzemez hiç bir şeye

Onlar hiç aldırmazlar
Gelecek tehlikelere
Sarılırlar sımsıkı
En yakın hayallare
Gözleri özlemlerle
Ufukları tarar da
Gönülleri sığınacak
Bir liman arar belki

Ne kadar özgür
Olsa da yürekleri
Denizciler her zaman
Hasretl ayrılığı
Ölümü yaşar belki...

serap ertence[uzak yol süvarisi,kaptan babam İZZET ARAL ’IN ANISINA ]