“Dolanıp da kendime aramam ki hiç yağı
Dost akraba dediğim dili baldan bir ağı
Ben bağrıma bastıkça vurur belden aşağı
Akan kanım üstünde başlar sefa sürmeye”




BELDEN AŞAĞI

Düşman gütmek benzemez dağda davar gütmeye
Göz göz olur çalılar başlar izin sürmeye
Rüyânın özlemiyle tam varırken yatmaya
Yastık yorgan el olup başlar defter dürmeye

Kollamazsan her daim yurdun solu sağını
Vurur belden aşağı yakar ciğer bağını
Ve bağrına bastığın küle katıp dağını
Alev kusan diliyle başlar neşter vurmaya

Böbürlenme asla hiç törpüle dur kibiri
Uykudayken bir gözün sak olsun hep öbürü
Ömründen ömür alan bak döşetmiş kabiri
Kahpe pusu sal olup başlar katar düzmeye

Dünya böyle kurulmuş daim zıttı yaşatır
İyi kötü karılır güzel çirkin döşetir
Başın düşer belâya hoş duygunu boşatır
Yedi belâ hâliyle başlar beter durmaya

Cahil aydın kondurmaz hiç mi hiç ya şahsına
Düşmanım yok diyenle girerim her bahsine
Hiç mi yenik düşmemiş isyankâr kör nefsine
Buyruğuna kul olup başlar yeter kırmaya

Bir Azrail can alır bir de insan hasımı
Kökümüzde bak tılsım çarenin bir kısımı
Hasımlıktan ziyade çoğaltmalı hısımı
Erdemoğlu bal olup başla hatır sarmaya

21.08.2006 00:54
23.08.2006 19:56 AYDIN