Dostlarınla olana, dost gözüyle bakarsın
Bu mükellef olmayan, kelp’i kıtmir de olsa
Kim düşmansa dostuna, çırasını yakarsın
Tam, ek-mel yarattığın, kapında saçın yolsa
Zerre değer vermezsin, secdelerde de solsa…


Seversen! Yetim, öksüz, ne fark eder ki sana
Böyle! Ahmet’i Muhtar, can Muhammet Mustafa s.a.v.
Kulun olduğu halde, çok değer vermiş ona
Şefaatçi kılmışsın, sebep eylemiş affa
İsmini duyurmuşsun, isminle her tarafa…


Dostluğun gayet kavi, düşmanlığın pek yaman
İşte İbrahim (a.s.) Nebi, işte firavun, nemrut
Tarihte örneği çok, zulme vermezsin aman
Hak ile yeksan oldu, nice güçlü ceberut
Ebrehe, Ebu cehil, kendine oldu barut…


Senin savaş açtığın, iflah olmaz Allah’ım c.c.
Esamisi okunmaz, şu geniş yer kürede
Yarım asırdan fazla, bir aceze seyyahım
Sana kafa tutanlar, görmedim hiç! Nerede
Hep başrolde olanlar, kazanır son perdede…


Dostlarını sevdir de, var onlardan yaz bizi
Ashabı keyfin sadık, kıtmir bendesi gibi
Kulluğuna kabul et, mecalsiz koyma dizi
Kalkayım makberimden, dostun umdesi gibi
Cennet de cemaline, müştak cümlesi gibi…



Garibî-Salih Yıldız……..18.02.2010