Sen beni burda
Böyle bir başıma
Çaresiz bırakıp
Gittin diye
Sanma ki ben seni
Hemen unuttum
Unuttum ey sevgili,

Silip yüreğimden,
O büyük aşkını
Sanma ki sevgili,
Başka kollarda ben
Gönül avuttum

İnan ben seni
Bir gün,bir saat
Ve hatta
Bir saniye bile
Hiç unutmadım

Unutturamadım ki
Ben seni
Unutturamadım
Bu gönlüme ey sevgili

Sanki daha dün gibi ,
Aklımda halâ
O anki gidişin benden
Söyle o anı unutmak
Ne mümkün
Ne mümkün ey sevgili

Mevsim kış
Aylardan ise kasım
O gün
Tüm istanbul’da kar
Yüreğimde ise, kor vardı
Kor ey sevgili

Ve en nihayet
Kar kış demeden sen
Alıp başını çektin gittin ya buralardan

İşte o an
Ayrılığın acısını yüreğime
Gözyaşını ise kirpiklerime bıraktın,
Kirpiklerime ey sevgili

Bilsen şimdi uzaklarda
Sensiz kimler ağlıyor
Her nerdeysen çık gel hadi
Bak bir aşık burda
Halâ senin yollarını bekliyor
Yollarını bekliyor ey sevgili

Sen yoksun
Bir gün daha bitiyor bak
Sensiz İstanbul’da
Ufkun ardından güneş
Bak yine sensiz batıyor
Yüreğime ise, gam, keder ,hüzün
Yine efkar çöküyor, efkar ey sevgili..

Sivaslı Cengiz
14,2,2010