2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1069
Okunma
Umutsuzluğun özünde iç geçirmiş
Günün yorgunluğu üzerinde.
Hazal karanlıkta,düşünde
Sebebiyle yoğurulmuş idi.
Eşi benzeri yoktu mutluluğun
Araması zor değil,bulupta yakalayamamak,
Yaşadığın süreç, bir an gelir gider.
Yorma kendini arkadaş herşey bir yere kadar.
Etekleri tutuşmuş şaşkınlıkla
Amacı kalmayınca takılmış aklına.
Kendi elleriyle döndürmüş dünyayı tersine,
Konuşmadan gururuyla yaşayan ,ömür sayfası olmuş...
Adile TOĞAY
5.0
100% (2)
Cevap Yaz