Kemiğim kırıldı, yenimde kaldı;
İnsafım acımaz, reste rest diyet!
Sözde, yaşam için, çekilir oldu…
Ahlak; hayâ; onur; dostta haysiyet.

Fikrimde başladı, gönlümü üzdü;
Sözüme sıçradı, dilimi çözdü…
Asrilik yaftama, neslimi dizdi!
Doğmadan verildi, bahta art niyet.

Mâdemki zamâne, neslime savan;
Gerçeğin şavkında, umutlar yavan;
Sevginin bağrında, ak kutlar düven;
Vebâli zevk bilen, puştta vâriyet…

Sen yine de çalış! Çabala… Gayret…
Irzını satana gösterme hayret.
Dermânın kalmazsa, sabırla seyret;
Yollarda namusum, meste fazîlet!

Adım âleme şan, soyuma varın…
Terim toprağa tav, suyuma karın…
Özüm potaya töz, ömrümü yarın;
Canıma minnettir. rasta riâyet.

Erdemoğlu sanma, çürür bu maya!
Uygarlık yolunda, kalamam yaya…
Nasıl ki can verir tohuma kaya;
Varlığın ziyası, postta nihâyet.

Gün, ne derse desin, duymam nedâmet;
Can damarım umut, özde kerâmet…

Salih ERDEM / AYDIN