kadın; gözlerine beyaz çekmiş ya
kalbini de süpürmüş sonunda kırmızıya
ah ne zordu ama
işte
şimdi aşık olacak

adam; elleri bembeyaz
tırnakları kapkaraymış
çok zaman geçmiş
sevilecekken tam da
şimdi başkasına dönecek

kadın; seviyorken konuşmayı
konuşuyorken adam da
bir kadın giriveriyor dillere
bir kadın ve bir adam
yine üzülecek

adam; affettirmeli kendini geçmişe ki
yeniden başlamalı ki
tüm günahlarını
yedinci dönüşünde
tövbelesin

kadın; açmışken yüreğini
gösteriyor yalancıktan
yine de gülüyor gözleri
öyleyse diyor
git üzdüğüne

adam; umudu gibi fakirlerin
koyup heyecanını cebine
koşuyor
eski bir sabaha

kadın; hala bekliyor yolları
son gideni de değil de
kimseden gitmeyecek olanı
sanki

adam; aynı adam
geliyor da
üzgün de

kadın; aynı kadın
bekliyor da
üzgün de

adam; geçmiş diyecek
affetmek diyecek

kadın; aynı kadını, aynı adamı biliyor
gözlerini düşürüyor

adam; birazdan bir kadına
ağlayacak

kadın; hem bir kadına hem bir adama
ağlardı hep

büyüyorum bak sevgilim
işte, yine, yalnız…