Genç idin, güçlüydün tanırım seni;
Bu ne perişanlık, be Dursun emmi!
Müzmin hastalıklar sarmış bedeni;
Nedir? Şu karanlık, be Dursun emmi!


Anneme babama sordum mazini,
Aldığım cevaplar hüznün hazini,
Hepten merak sardı sürdüm izini;
Ürperdim bir anlık, be Dursun emmi!


Genç iken annene kafa tutmuşsun,
Beddua almış ve hapı yutmuşsun,
O muhtaçken sana, sen unutmuşsun;
Öldü mü insanlık? Be Dursun emmi!


Bir tek kızın kalmış halini soran,
Yalnızlık gönlünde şiddetli boran,
Derdin dert üstünde tepiyor horan;
Hayatın viranlık, be Dursun emmi!


Kısıtlanmış cümle faal efâlin,
Yirmi yıldan fazla ibretlik halin;
Gözünün önünde, gören ricalin;
Sanki bir ilanlık, be Dursun emmi!


Dilerim affını, çekme be artık,
Her nefeste tövbe, tövbe de artık;
Kapanmaz ki başka türlü bu yırtık;
Yüce bir fermanlık, be Dursun emmi!


Garibî’ye verdin, dersi azîme,
Hatırlarım uyku girmez gözüme,
Rabbim göstermesin benim özüme;
Böyle bir zindanlık, be Dursun emmi…


Garibî-Salih Yıldız……..12.02.2010






.