Evvelim Üzülme Sen

Bil ki, gelmediğin günün sabahında...
Evvel acıyacağım kendime!
Bağlayıp yüreğimi darağacına,
Tutacağım her yerini gözyaşlarıma.

Bil ki, sabahında belirmezsen kapımda hasretin...
Gelmediğin güne bir kurşun sıkacağım!
Sen yerine kalbimin
Bilmeden yorgunluğunu, yorgunluğumu...
Çıkarıp yüreğimi,
Parça parça bedenimi,
Gözyaşlarıma tutacağım!
Bağrımda acıların
Akacak gözlerimden...
Tane tane yarınlarım!
Sorma sen hasretin çekeni,
Sorma uzaklarda...
Yükün altında ezileni,
Baka kal öyle!
Kapansın gözlerim,
Usulcacık...
Sessizce...
Bakmasın sana
Bir daha hiç!
Hatta bilme sen, hasretin çekeni...
Bilme uzakta ölen yüreğini.
Geç git,
Hududundan aşkın...
Yaklaşma!
Gözlerim bir mayın...
Yüreğime ilişme daha.
Bilmezsin,
Bilemezsin...
Gözlerin neyledi beni!
Bilmedin,
Bilemezsin...
Hasretin beni,
Yüreğimi,
Sana verdiğim beni
Nasıl perişan eyledi
Acımasın yüreğin!
Sevdim ya seni...
Yine ölürüm!
Yine çekerim kahrını,
Acını,
Acımasın yüreğin!
Islanmasın gözlerin...
Bir kısık ağlama olur,
Ben yine sana ölürüm.
( Sen üzülme )


İbrahim BAYSU

Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum…
sR___