Dam yıkıldı, tavan delik.
Yapılanlar hepten kahpelik.
Pusula bozuk,dümen kayıp.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Hassas kalbim kırıldı.
Kimse ne aradı ne sordu.
Erken kalkan bir tokat vurdu.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Kuzu oldum hayvan bildiler.
Sütümü sağıp, etim yediler.
Bir deri bir kemik koydular.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Ağrısız başım,tatlı aşım vardı.
Seven dostum,bir kardeşim vardı.
Sevgi,dostluk,barış yok oldu.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Azım vardı,çoğu aramazdım.
Güzellikten başka dilek dilemezdim.
Kardeşiz memlekete varmazım.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Eş dost buraya bir gel diyor.
Gurbet,özlem,hasret zor diyor.
Memleket gözümde tütüyor.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Kahraman doğru yazar ağlarsın.
Hicrana dönmüş yaraları bağlarsın.
Memleket hasreti ile çağlarsın.
Dönemiyorum,dönemiyorum.

Kahraman VARDI

Dost kalemlerden
Bahtı karamı doğdumda garip anamdan
Bir tat alamadım bende yalan dünyadan
Ömrüme doymadan hemde uçtum yuvamdan
Gurbetten gurbete gardaş gider ağlarım................AŞIK KOMANİ

DÜMEN BOZUK BİTTİ AZIK,
ÖLENE KALANA YAZIK,
RABBİM NASİP EYLER RIZIK,
YOL LABİRANT DÖNÜLMÜYOR.

HASRETLE ARKADAŞ OLDUK,
GURBETTTE SARARDIK SOLDUK,
ÖMÜR GEÇTİ ÇOK YORULDUK,
GEL DEMEYLE GELİNMİYOR.

GEMİ SON SÜRAT GİDİYOR,
DERTLER BATAĞA YİTİYOR,
HORUZ VAKİTSİZ ÖTÜYOR,
GÖR DEMEYLE GÖRÜLMÜYOR.

AHMET ACAR DERDİMİZ ÇOK,
SERSEFİLDİR ÇOLUK ÇOCUK,
ORTAM BOZUK KARA BALÇIK,
ÇÖZ DEMEYLE ÇÖZÜLMÜYOR..........AHMET ACAR