GÖZLERİN
mülteci çocukların sığındığı bir limandı gözlerin
ölümlerin ağrıları ile erken büyüyen baharları hiç görmemiş çocukların sol göğsümün altında paslı bir kurşun yarasıydı hüzünlerden acılara koşan intihar güllerinin yüreğime yürüyüşdü gözlerin adımların düşlerimde sonsuz yankılandığı gecenin sesiz duraklarında amansız bekleyişim kanadı yaralı yağmur kuşlarıydı gözlerin yağmur kadar ıslak yüreğinde prangalar tuttuğu son dalda titrek yüreğimdeki yaralardı gözlerin yeşil bir kan lekesidiydi yanaklarından yakama düşen göz yaşların vedalaşıken gitme diye sesiz çığlıkları buluşturan hiç söylenmemiş sözlerin diyetiydi gözlerin dünyanın bütün dillerinde seviyorum demek gibi ömrümün bütün sokaklarını birleştiren yol ayrımıydı gözlerin yaşamla ölüm arasında yüreğimin gidiş gelişleri düşler ormanının tam ortasında olmaktı gözlerin bütün yenilgileri kucaklayacak kadar cesur olmak ve hergün yeniden başlayacak kadar umutlu olmak BUKET CİHAN TEMÜR |
birleştiren yol ayrımıydı gözlerin
yaşamla ölüm arasında
yüreğimin gidiş gelişleri
çok güzel... gözlere yaş getirecek kadar... elinize sağlık