Bir kadındı yalnızlık,
Bir bakire kadar günahsız ve masum
Ve bir fahişe kadar...

Ruhu zevk bozgununa uğramış bir kadındı
Yalnızlık,
Teninde imglerin sonsuz olduğu
transparan cümleler...

Eylül soğunda biraz,
Biraz da ağustos sıcağında
Yani ikisinin ortasında bir mevsimdi,
Henüz yaprakları yeşil bir çınarın
Gövdesini sarartan,
Yirmisekiz günden az bir mevsimdi.

Bir kadındı yalnızlık;

Sessiz avuntularımın
Gözlerinde ki çığlığı susturan.
Ceset gibi soğuk duvarların dilinden
Kulağımı dayayıp duyduğum kahırlık şiirlerin
Kalemiydi,
Bin yıl geçsede kırılmayacak olan.

Teninde;
Tarhin bile izine ulaşamadığı,erkeğin,
Sol kaburgasından çıkarılmış,ve
Adem gibi balçıktan yaratılmış
Suskun,
Gözlerinde şubat soğuklu barındıran.

Bir kadındı yalnızlık

Herşeye çok kolay ağlayan,
Ama yürekten ağladımı da
Bir meleğin kanatlarının yakılması kadar acı olan.

Bir kadındı yalnızlık
Her gece gibi bugünde koynumda uyuyan...

MVO

05.02.2010
4.45