bugün ayrılığın acısını hissettim yüreğimde,
engel olamadım sitem yüklü duygularıma
boğazıma düğümlenmişti dilimden düşen her kelime
haykırmak istedim haykıramadım
iştenlikle sabırla içime attım dertlerimi
kimselerle paylaşamadım içimdeki sürgün hayatı
kaskatı kesilmiş vicdanlara duyuramadım sesimi
zaman unutturdu bizlere herşeyi,
ama gel görki ne seni nede ihanetini unutamadım
durulmuştum çırılçıplak bir acı kalmıştı avuuçlarımda
sen dahil herkes bir parça alıp götürmüştü benden
oturup kalmıştım kaldırım taşlarında hayatın buzolunda
içimde közleşmiş sevda ateşlerini
senin yokluğunla serpiştirdim kupkuru rüzgarlarda
zaman ummanında soğutamadım asi yüreğimi
seni düşündüğüm her an ihanetinle
durduramdım gelip geçen sensiz bu vakti
mazime dil uzattılar sustum
nefsime zulmettiler sustum,
ama seni konuşanlara sabredemedim
zaman geceyi çağırınca
ölüme düğün tutuğum zamanlar
gözönümde bir savaş perdesi aralanır
koşarım o vakit aydınlığın peşinden
bi yandan sen bi yandanda yanlızlığım
dayanamam saçımı başımı yolarım derdimden
bi yerden sonra susturuldum
bi idam mahkümü gibi son arzumu sordular
dilim varmadı söylemeye , söyleyemedim
bilirsin ben varken sen sadece içimdeydin
ama şimdi sen yoksun hem hayatımda hemde içmde
yinede son arzum sendin tıpkı yarını bekleyen dün gibi
ama şimdi elveda demek geliyor içimden
bilki sensin bu gidişimin sebebi