Hepsi de gönülde gümrah çağlayan.
Kimi güler iken kimi ağlayan.
Kor ateşten çavan buzdan el alan.
Aşk şeyhine müridini bağlayan.
Roman üstü roman türkülerimiz.

İlmek ilmek düğümlü gönüllerde.
Pelesenk olmuştur nice dillerde.
Bize bizi anlatır yaban ellerde.
Tüter gözümüzde tüter güllerde.
Zaman üstü zaman türkülerimiz.

İçimizde ateş gözümüzde nur.
Bize sevgiliye giden yol olur.
Gönülden çıkar da gönülü vurur.
Ah olur hep yürekleri kavurur!
Sevgilere liman türkülerimiz.

Sevgiliye boynumuz kıldan ince.
Köle olur gönül yâre sevince.
Düşünmeyiz hâlimiz olur nice.
Uçar gider can vuslata erince.
Vefasızdan aman türkülerimiz.

Bestesi güftesi bizim ellerden.
Ezgisi o yüzden düşmez dillerden.
Süzülmüş ıtırdır sanki güllerden.
Kokusu yadigardır sümbüllerden.
Şarkılardan yaman türkülerimiz.

Kimisi bozlaktır kimi sürmeli.
Yadigarı hak edene vermeli.
Ustanın gönlünde sırra ermeli.
Türküyü Türk gibi söylemeli.
Vatan içre vatan türkülerimiz.

Halit Arapoğlu barak üstadı.
Göçtü bu cihandan söylenir adı.
Boynumuza borçtur ustalar yadı.
Onlar ki dimağda buruktur tadı.
Gönüllerde talan türkülerimiz.

Gözesi gönüldür hurucuysa yâr.
Onu bilen bilir anlamaz ağyar.
Eser duyulunca sinede rüzgâr.
Türkülerle gönül göklere ağar.
Mekan üstü mekan türkülerimiz.

İçimizde ışık gözümüzde fer.
Yeşil ördek olur göllerde yüzer.
Sevgili gözlerde sönmez intizar.
Sevgiliden gelen kutlu bir nazar.
Dertlerden bir eman türkülerimiz.

Bazen Dadaloğlu bazense Emrah.
Karacoğlan coşkun sulardan gümrah.
Mahsuni’de sitem Neşet’teyse ah!
Seherde aşk için düşülen duzah.
Gönüllerde duman türkülerimiz.

Pir Sultan’ın üstü hiç örtülmesin.
Muharrem ustalar küstürlmesin.
Veysel asırlarca susturulmasın.
Sevinç ve hüznümüz bastırılmasın.
Güzelliğe iman türkülerimiz.
Ankara,30.01.2010 İ.K