Trakya’yı fare basmış, muzdarip olmuş çiftçiler;
Tek bir çare bulamamış, aciz kalmışlar bekçiler.


Hüsmen ağa düşmüş yola, haber salmış sağa sola;
Kendisi de boş durmamış, koşturmuş vermemiş mola.


Vardığı her cemiyette, dökmüş derdini ortaya;
Hatta çare olur diye koşmuş gitmiş sigortaya.


Aval, aval dolaşırken, birisi bir fikir vermiş;
Ağamızın şuh gönlünde, tarifsiz umut yeşermiş;


Demiş ki bak beni dinle, yakala bir güzel fare;
Hapset onu ve aç bırak, olsun gönlü pare, pare;


Bir başkasını vur öldür, azar, azar at önüne;
Bak nasıl düşman oluyor, o neslinin bütününe.


Öyle yapmış hüsmen ağa, yetiştirmiş birkaç tane;
Salmış bağa ve bahçeye, hayretinden demiş ane!


Bunlar bizim kavim diye, gale almayan fareler;
Yem olmuşlar teker, teker, mankurtlara bîçareler.


Kısa zaman sonra bağda, muzır bir mahlûk kalmamış;
Ambarlardan buğdayları, sinsi düşmanlar çalmamış.


Ey insan gör büyük düşman, kendi içinden türeyen;
İçi başka dışı başka, gayet sinsice yürüyen!


Onun için münafığın, yeri cehennemin dibi;
Onun için ikiyüzlü, tıpkı ebucehil gibi.


Onun için Türkiye de, durum görünenden vahim;
Ne dost belli nede düşman, kaplamış her yanı vehim!..



Garibî-Salih Yıldız………30.01.2010







.