Hiç kimsenin bir günahı suçu yok bu çile benim
Sinemin enginliğinde şimdi ruhuma aşk dilerim
Hiç çıkmayan sesim efkârlı nefesim ah avareyim
Zihnim tarumarlık içinde umudumla niyaz ederim


Henüz filizdim, lakin sabrın ikliminde çaresizdim
Ne aşkı hakkıyla nefeslendim ne çileyi hatmettim
Sinemin ayazlarında şevki isterim sevgi hasretim
Özlem uhdelerimde serinliğim ah umudu beslerim


Neren geldim bu dünyanın aymazlığında susadım
Oysa mütemadiyen yandım, kanmalar yasındayım
Halimin fakirliğinde hicrandım ıssız sokağı tanırım
Ne hamiyeti nefeslendim, ne de hikmetine eriştim


Elbette arif değilim ben zakirliğin kadrini ne bilirim
Tefekkür için zihnimi hasrettim neden filizlenmedim
Her gün an mahzunluğunda halden kime söz ederim
Göçüp giderken suskunluk hazzında hüzün içindeyim


Anlatamıyorum oysa anlamak için yaşayan romanım
Resimsiz hikâyelerde melaldim, hazanı aşkla ananım
Bahtımın bam telinde ahenksizim, güfteyi ne bilirim
Bestelet atisinde mazileşen aciz bir heceyim göçerim


Ah hayat, ömrümden çekip aldıklarında niye hazinsin
Sen vaktin mazisinde lütfedilen ahenksin ne beklersin
Nefesin yareni, aklın selimi, kalbin selametinde erksin
Ne kadar güzel varsa ama aynalar sihirli olursa elemsin


Bilsem ne kadar yolum kaldı, hayatım mısralarda aşktı
Anılarım nefeslendiğim bir hicrandı kalp onun için vardı
Denemeler şimdi merakındı, artık yazmak aşka ramaktı
Edep kalbin hilkati, ruhum hakikatin aşkıyla anlaşmıştı




Mustafa CİLASUN