Kendisini her adımda durup bir sonraki adımını atmadan önce nasıl yürüyebileceğini bulmak zorunda hisseden bir adam düşünün. Ya da her kelimenin ardından bir dili yeniden kurmaya çalışmanın zorluğunu. Bu tasavvuru bile ürpertici hale çok da yabancı değiliz aslında. Bir zamanlar kendi adıyla ve özellikleriyle var olan bir medeniyeti yaşarken tarihe geç kaldığımız hissine kapıldık. Batı ile karşıtlığımız temelinde tanımlanmaya başladık. Artık şu ya da bu değil; “Batı-dışı” bir medeniyettik. Çıkışlarımız, inişlerimiz bu karşıtlık içinde kurgulandı. Başlangıçta açık bir hayranlıkla muhalifimizle yarışmaya çalıştık; sonraları kendimize dönmeye çabaladık. Ancak bu dönüşteki “kendi”nin ne olduğu ve nerede olduğu pek de açık değildi. Hala da ne olduğumuza dair çok net fikirlerimiz yok. Yaşamıyoruz; nasıl yaşamamız gerektiğini düşünüyoruz. Tedirginiz; “biz”i tanımlamada zorluğumuz var.