Gurur abidesi binalar olsa,
Onunda ömrü var, yıkılır bir gün.
Altınla kaplansa, ziynetle dolsa,
İhtiras yüzünden bıkılır bir gün.

Zengin olunsa da, Karun’dan kat kat,
Öncesi hoş gibi, ahiri berbat,
Kime baki kalmış? Mal, mülk, saltanat,
O yüce divana çıkılır bir gün.

Cömerdim diyenler döküp saçamaz,
Gönül kapısını cimri açamaz,
Yargının önünden kimse kaçamaz,
Hesaba kitaba bakılır bir gün.

Uyanık geçinen değil uyanık,
Aslında o kişi gafletten sanık,
Seyreyle, sonuna olursun tanık,
Ayağı tuzağa takılır bir gün.

Nefisler; pehlivan olmuş nedense,
Hayat hiç affetmez, çeker el-ense,
Dik duruş adına her kim diklense,
Beyninin üstüne çakılır bir gün.

Cehennem edenler cennet yerleri,
Gönül eri değil, şeytan erleri,
Bedenden içeri candan evleri,
Yakanlar elbette yakılır bir gün.

Yaralı; dost geçin, düşmanca vurma,
Darağacı gibi çatılar kurma,
Enseyi göbeği büyütüp durma,
Ecel urganıyla sıkılır bir gün.

27.01.2010….Mustafa YARALI