KADERİM
Şöyle dönüp baktığımda geçmişe
Durgunlaşıyorum bir an
Yapılan hatalardan sonra
Hayatımın bir an değişmesine sebeb
Olanları görüyorum tek tek
Hepsi ne kadarda güzel oynamışlar rolini
Yaşıyorum şimdi nasıl yaşanılıyorsa
Bu iğrenç bu çirkin bu üç günlük dünyada
Bir nefret var içimde bana en yakınlarıma
Sayende kader sayende tanıdım onları da
Belki geçmişimle bir hesabım var görülmemiş
Belki bir kırgınlığım var içimde yer edilmiş
Ya da beklentilerim vardır dirilmemiş
Sana söylüyorum kadermisin nesin sen
Sen niye böyle sevilmesin
Bende niceleri gibi sana lanet ediyorum
Bir kere geldim şu dünyada
Senden nefret ediyorum
Ben senin oyununa geldim ya kader
Bir tek sana cahilim
Çünkü sen o kadar kalleşsin ki
İnsanı sırtından vurursun kader
Özümü çaldın yüreğimi aldın
Beni kandırdın öldürdün
Benim kişiliğimi benliğimi sildin
Bildiğim doğrularımı unuttum
Sayende kader
Sayende taş oldum hissedemiyorum
Korkuyorum senden
Yine kimin ruhunu işleyip
Çıkacaksın karşıma gel bekliyorum
Şunu bilki sana kanmıyorum artık
Biliyorum kimi sevsem kime inansam
Kime güvensem zehrini ona da akıtıyorsun
Karşıma sen çıkıyorsun
Beni öldürecek gücün yok artık
Hayata düşman değilim sarıldım ona
Öyle ki ne o beni yıkabildi
Ne ben onu bırakabildim
Biliyorum kaçan ben kovalayan yine sen olacaksın kader
Yaşıyorum yaşamak istemediğim biçimde
Seviyorum sevilmesi gerektiği biçimde
Ama kendi özümden bir damla
Vermiyorum artık kimselere