Yıllardır kar özlemi içinde konuşuyorduk,
Şimdi yağdı, biz de günlerimizi şaşırdık,
Bugün tatil miydi, yoksa iş var mı diyoruz,
İş olmasa da evde durup dinlensek diyoruz…

İnsanların hafızası zayıftır, geçmişi unutur,
Hatırlayınca pişman olsa da bir kez olmuştur,
Gelecekteki günler için hayal kurmak neyse de,
Geçmiş günlere karşı duyulan bu özlem niye…?

Tonlarca tuz atılsa da korkular sindi içimize,
Yarın sabah olunca dışarı çıkmak gerekebilir,
O zaman kayıp düşmek var, bu çok tehlikelidir,
Bakkalın telefonunu bulup hazır etmek gerekir…

Neyse ki televizyondaki kanalların sayısı arttı,
Biri olmasa öteki, o da olmazsa diğeri hazır,
Hiçbirini beğenmezsem internet imkanı da var,
Hiçbiri olmazsa da başımı bırakır hayal kurarım…

Perdeyi açarak gökyüzünü seyretmek de var,
Yere düşünce kötü ama havada olunca güzel,
Soğuk ve berrak havada titreşerek düşüyorlar,
Bazen düşmeye üşenip karmakarışık oluyorlar…

Serde tembellik varsa bu yağan kar için de aynı,
Bazen durmaksızın düşerek kapatırlar dağı taşı,
Bazen de göz önünde kırpışıp hep dans ederler,
Bizleri hiç görmeyip kendi yollarına giderler…

Ben hepsine razıyım, yeter ki içim rahat olsun,
Dışarı çıkmayacaksam yerler karlarla dolsun,
Söylediğim bencillik değil, barajlar böyle dolar,
Yoksa yaz geldiğinde susuzluktan içimiz yanar…