Bahar ile birlikte, uyuyanlar uyanır
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi?
Ağaçlar çiçek açar, kuşlar dalda ötüşür
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi?

Kâinatta ne varsa, hâl diliyle överken
Salih kullar kalbini, tevhit ile döverken
Şimşekler şakır şakır, karakışı kovarken
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi?

Ecel anı değişmez, ölen ecelle ölür
O’nun kudret eliyle, “olmazlar olur olur”
Sonbaharda solanlar, yeniden hayat bulur
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi?

Bunca olan bilgiyi, bizlere bildiren kim?
Suyu buhar hâlinde, göklere kaldıran kim?
O gökyüzü ağlarken, dünyayı güldüren kim?
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi?

İtaat ede ede, insan yâre yâr olur
O dost’a isyan etmek, hayâlıya ar olur
Rabbimin “kün” emriyle, yok olan şey var olur
Bulutlar ağlamasa, yeşillikler güler mi…?

24/01/’10
Hanifi KARA