Dosta dostun yokluğu azap derler hani ya
Ey CANBOLAT gardaşım sesime ses ver emi
Sevenlerim gönlünden çıkarmasın beni ya
AFET ablam muhabbet ipliğiyle sar beni

Hatıralar yavaştan alır madem göçünü
Hatırda bir EZGİM var, ferah tutsun içini
BEKLENEN YAĞMURLARIN taradığı saçını
Dokundurup ruhuma kor ateşe ver beni

ŞAİR-İ LALE bilir bu vakit yanma nedir
Akşam çileyle yatıp dertle uyanma nedir
SERAPTA BİR DAMLANIN zârına kanma nedir
Çölde mecnun misali ıstırapta gör beni

ŞAFAK KUZEY’den söker, hal öylesi yaman ya
Hasretlik çabuk azar, zaman tuhaf zaman ya
GÜŞE bir efkardayım, vermez bir dem aman ya
Yakub’un hali ile gülden, kuştan sor beni

BOYABAT’tan bir selam bekleşirim, vefadır
Gönülden bir merhaba cana öyle safadır
RAZI gelmem gurbete, katlanılmaz cefadır
Bir başıma, çaresiz, yalın üryan kor beni

RİZELİ MAHİR olur, bilir mi ki bu zârı
VUSLAT bekleşmelerin uzar gider zararı
KADERİMOL’malıdır, yazın bana firarı
Bir fanusun içinde mahpus etmek zor beni

İçim dışımdan garip, dışım içimden ketum
SEDANUR susma bari, söyle kim kimden ketum
Hangi mevsimden öksüz, hangi iklimden ketum
ERENLERİN ZARINA harç diyerek kar beni

MÜJGAN bir firkat ile ufuktan aşar umut
UMUDA bir YOLCUYUM, içimde yaşar umut
Belki bir yıkılışta imdada koşar umut
MERYEM’in ecri ile bir zakkumdan der beni

Ve ben beni kaç büklüm bir halvette bulurum
Belki bir dem YUNUSİ bir halette bulurum
Nefsin ardına düşmüş adavette bulurum
ERDEMOĞLU kuşatır bir efsunlu sır beni

NENE HATUN iledir bazı hüzzam dererim
Bir KURTARAN olur da belki fikre ererim
NİHAN bir NAME yazar ve ortaya sererim
İçten içe tüketir bu amansız ur beni

Gölgeler, bir de bana sorsanız, siyah nedir
İSMAİL çilesinde ah nedir, eyvah nedir
SEVİNÇ dermek neyime, bende bu günah nedir
Al kanlı bir hançeri, tam döşümden vur beni

Gün geçer ÜMMÜEYTEM düşer fikre inceden
BİRİSİ name çatar efkarıma geceden
Darağacı kurulur içimde her heceden
Azabıma çağırır her üflenen sûr beni

AŞİYAN bir göz değer, iplik iplik yanarım
MEHTAP alır göçünü, ardı sıra kanarım
SU MİSALİ benim de kurur gönül pınarım
Bir düzlüğe çıkarır ne asa ne Tûr beni