1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1834
Okunma
Yuvasız kuşlar gibi
Tutunacak dalı kalmamıştı.
Boynu bükük. yaralı
Onun adı kırık dal...
O daldan o dala konuyordu
Yorulmuştu kanatları,
Çekemez oldu, hayatın darbesini
Su gibi dereler olup akmak isterdi...
Gözleri hep hüzünlüydü
Kalbi kırık,
Yüreği merhametliydi,
Oda herkes gibi ,yaşıyordu.
Kimsesizlik yıkmıştı...
Mutlulk onun da hakkıydı
Dalında ki kuşlar gibi,
Şarkılar, söyleyecekti
Sevinçten...
Kendine bir resim çizdi
İçine koydu.
Hayatını öyle sürdürdü
Onun adı kırık dal.......
Cevap Yaz