6
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2662
Okunma
Ağaçlar dır, yeryüzünün süsleri,
Orman olur, gülşen olur, bağ olur,
Bahar gelip, yeşerince üstleri,
Yaprak olur, meyve olur, gül olur.
Ne zaman ki, yaşı kemale erer,
Odun olur, tahta olur, kül olur,
İnsanoğlu,ondan çok şeyler derer,
Kaval olup, öter de bülbül olur.
Ağaçların, çoktur bize nimeti,
Kapı olur, eşik ulur, ev olur,
Yeşilinin, bambaşkadır siyreti,
Süslendikçe, dağlarda sümbül olur.
Ağaç yetiştirmek, ayrı bir sevap,
Rahmet olup, günahlara af olur,
Devam eder, ölsen bile bu calap,
Bakarsın ki, defterinde dev olur.
Saymakla biter mi? ağaç nimeti,
Tespih olur, kalem olur, uç olur,
Şu dünya da, bizlere çok nimeti,
En sonun da, ölünce tabut olur.
İsa Özyurt
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz