Dostlarım ben’den razı biriydim
Çoğu istemezdim azla yürürdüm
Yolu bitirip tam da sonunu gördüm
Sen benim yolumu başa döndürdün

Bilmem ki bana nedir bu kastın
Derimi yüzüp kanımı sattın
Konuşan dilim vardı onu da kestın
Anadan doğma lala döndürdün

Kim bilir kaç kişiyi böyle kandırdın
Dilin’in ateşiyle dünyayı yandırdın
Herkese kendini melek sandırdın
Sen giden şeytanı yol döndürdün

Olgun başakları sen yele verdin
Beni insan değil bir meta gördün
Böyle zalim olmayi nerden öğrendin
Yazımı baharımı kışa döndürdün

Etrafıma çok kalın duvarlar koydun
Zülüm ne demek sayende gördüm
Sandın ki başıma çoraplar ördün
Habuki yolumu bir’e döndürdün

Dediler güneşe perde tutulmaz
Ettiğin bu laflar balla yutulmaz
İnsan olanın ruhu asla satılmaz
Bu hile değirmenini boşa döndürdün

Hayatın dertleriyle yoğrulmuş biriyim
Burda bir oyun var görür gibiyim
Yıllar önce sönmüş volkan gibiydim
Üfürüp,üfürüp kora döndürdün.