1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1576
Okunma
Eşimle evlendiğimizde ben 17 eşimse 16 yaşında birer çocuktuk.Birbirimizi tamamlayan bir elmanın yarısıydık sanki.Birbirimizin en iyi dostu,arkadaşı ve sırdaşı olduk.Bu gün 35 yıllık evliyiz ve birbirimizi ilk günkü gibi sever sayarız.Birimiz olmadan yapamayız.Tüm şiirlerimin ilham kaynağı eşimdir.Beni şair yapan,hikayele yazdıran,beni tamamlayan hep odur.Bu şiirde onun için yazılmıştır
Birlikte düştük,
Yaşamın tozlu yollarına...
Birlikte gülüp geçtik
Ağlanacak halimize....
Bir lokma ekmek için,
Birlikte gittik gurbete..
Sen çocuk ben çocuk.
Birlikte çektik sıla özlemini
Göz yaşı döktük boncuk boncuk...
Tipide birlikte kaldık,
Islandık iliklerimize kadar.
Birbirimize sokularak ısındık,
Estikce soğuk rüzgarlar.
Koltuk değneği olduk,
Birbirimize kazanırken yaşam savaşını.
En zor günlerde bile çözmedik!!!
Çözmeyeceğiz de kenetlenmiş ellerimizi...
Birlikte çıktığımız yaşam yolunda
Söz verdik ayrılmayacağız diyerek.
Birlikteyiz,birlikte kalacağızda.
Aşk bu olsa gerek..
MEHMET ASLAN
5.0
100% (1)
Cevap Yaz