Her zaman aynıdır, garibanların çilesi
Zengin gününü gün ederken, artar hilesi
Fakirler arttıkça, gelir zenginin neşesi
Düzen kokuşmuş, gülermi fakirin çehresi.

Olmuşlar kodaman, unutmuşlar fakirliği
Devlet malını yemeyen domuz, muzipliği
Hiç kimseyi acımaz, gaddarlıktır pisliği
Doktrin’leri saymışlar, kanun bilmez it’liği.

Haram yedikçe artmış hırsı, tanımaz yasak
Mesleği olmuş, haine korumalık yapmak
Densizin yaşamında, yoktur kanuna uymak
Gayesi, Dünyada zevk ve sefayla yaşamak.

Hayvanca yemiş, domuz gibi olmuş ensesi
Fakir aç iken, onlarda keyfin şahanesi
Kendini dev görür, böyle insan müsveddesi
Birgün belânı bulacaksın, zengin züppesi.

Dünyaya aldanıp, kovdun sana el açanı
Bu halde, Rabbinle kim düzeltecek aranı
Cehennem yakıtısın, bozarmısın fermanı
Sen şimdi hapı yuttun, bozacaklar havanı.

Fikret der, zenginlik insana bir emanettir
Emanete, kendinin bilmek se hıyanettir
Cehennemi istememen, yersiz şikayettir
Bu yolu sen seçtin, halin nâr’a işarettir.

14.01.2010 FİKRET SAĞ TORBALI-İZMİR