8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2007
Okunma
Hayat bir yaprak misali,
En güzel yılları yeşil, yakışık.
Fotosentez uğruna,
Güneşle, yağmurla barışık.
Dal yaprağı barındırır,
Ağaç dalı.
Toprak ağacı taşır,
Tohumdan çıkalı.
Yaprak, rüzgarla tanışır,
Ama, artık sararmıştır.
Veda zamanı gelince,
Hayatı kararmıştır.
Daireler çizerek, düşer yere,
Rüzgar sürükler, binlerce kere.
Artık, kaskatı kırılgandır,
Bir ayak gelir, basar üstüne.
Parçalanmış tanecikler,
Savrulur rüzgarda,
Böylece bir yaprağın hayatı,
Biter sonbaharda.
İsmet Can
Cevap Yaz