Ah anne ah... Keşke hayatın bıçak sırtı olduğunu söyleseydin Çamaşır bulaşıktan ibaret olmadığını Keşke söyleseydin gözlerden kan damlalarının da akabileceğini Ateşlerde de yanılacağını zemheri ayazda Terkedişlerinde olacağını,hemde kahpece Ah anne ah...
Değilmiş değilmiş annegülümsemeler gerçek değilmiş Sevdalar bir beden olmaklar gerçek değilmiş
Çok geç kaldım anne çok geç yüreğim erimiş de yeni farkettim...
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BENSE ÇOCUK !!! Bir baba ile kızı dertleşiyorlarmış. Kız, hayatında çok sıkıntı yaşadığından söz etmiş ve bunlarla nasıl başedeceğini bilemediğini söylemiş babasına. Sorunlar ardı arkasına devam ediyormuş hayatında.
Babası kızını dinlemiş, dinlemiş ve "gel, sana bir sey göstereceğim!" diye kızını mutfağa götürmüş. Baba ünlü bir aşçi imiş. Ocağa üç tane eşit büyüklükte kap koymuş, üçüne de eşit miktarda su koymuş ve üçünün de altını aynı miktarda yakmış. Ve birinci kaba bir havuç, ikincisine bir adet yumurta, üçüncüsüne ise bir avuç çekilmemiş kahve çekirdeği koymuş. Ve her üçünü de tam yirmi dakika pişirmiş. Daha sonra ateşi kesmiş.
Masaya iki tane tabak ve bir tane boş bardak koymuş. İlk önce haşlanmış havucu alıp bir tabağa koymuş. Daha sonra kaskatı pişmiş olan yumurtayı alıp ikinci tabağa koymuş. En sonunda da artık suya iyice sinmiş ve tam kıvamında kahve görüntüsü olan kahveyi de alıp bir bardağa boşaltmış.
"Kızım ne görüyorsun?" diye sormuş. Kızı "havuç, yumurta ve kahve." diye cevaplamış.
Kızını elinden tutmuş, masaya yaklaştırıp daha yakından bakmasını ve hissetmesini istemiş. Kız önce çatalı havuca batırmış ve yumuşaklığını hissetmiş ve "haşlanmış yumuşak bir havuç" demiş. Sonra yumurtayı eline almış, masaya vurup çatlatmış ve açıp içine bakmış "artık pişmekten içi katılaşmış bir yumurta" demiş. En son bardaktaki kahveden biraz içip "ve bir bardak kahve" demiş. "Hatta tadı oldukça iyi. İyi de baba, niçin gösteriyorsun bunları bana?" diye sormuş ardından.
"Bak," demiş babası, "hepsi aynı şekil kapta, ayni sıcaklıkta, aynı sürede pişti. Fakat hepsi bu etkiye farklı tepki verdiler. Havuç ilk başta sertti, güçlü idi. Ama kaynatılınca yumuşadı, hatta güçsüzleşti. Yumurta çok kırılgandı, hafifçe dokunsan çatlayabilirdi, ama kaynatılınca içi sertleşti, hatta katılaştı. Bir avuç çekilmemiş kahve ise yine sertti, hepsi birbirine benziyordu, ama ısıtılınca ne oldu, bu kahve çekirdekleri, ısındılar, gevşediler ve içinde oldukları suya yayıldılar. Koku yaydılar, tad yaydılar ve suyu eşsiz tadda bir kahveye çevirdiler."
"Sen hangisisin kızım?" diye sormuş adam. "Zorluklarla karşılaştığın zaman nasıl tepki gosteriyorsun? Sen havuç musun, yumurta mısın, yoksa kahve misin?"
Siz hangisisiniz? Havuç gibi sert bir kişi misiniz, ama sorunlar yaşayınca, yumuşuyor ve güçsüzleşiyor musunuz? Yumurta gibi, içi yumuşak, her an kırılabilir bir kişi misiniz? Sorunlar karşısında (ölüm, ayrılık, krizler, vs.vs, ) güçleniyor ve sertleşiyor musunuz? Yoksa bir kahve çekirdeği gibi misiniz? Kahve sıcak suyu değiştirir, hatta suyun sıcaklığı en üst dereceye çıktığında, lezzet maksimuma ulaşır. Eğer bu kahve çekirdeği gibi iseniz, çevrede ne kadar sorun olursa olsun, bunları olumluya çevirebilirsiniz. Çevreye güzel tadlar, duygular katarsınız. Kendinizi ve çevrenizi daha iyi yapmak için çalışırsınız. alıntı...
Siz hangisisiniz?
Ahh şairim ahh biz hangisiyiz? Biz daha çocukken haayt hiçde sevdalar hele annemiz gibi okşamıyor saçlarımızı Nerelerde gömdük hayallerimizi nerelerde? Kutlarım güzel şiirinizi sevgimle saygımla...
Değilmiş değilmiş anne gülümsemeler gerçek değilmiş Sevdalar bir beden olmaklar gerçek değilmiş
Çok geç kaldım anne çok geç yüreğim erimiş de yeni farkettim...
Anneler güzel şeyler söyler değerli şairim, çünkü güzel şeyler değer oysa zorluklar bizim yaşadıklarımız ve yine yaşadığımız zorluklar güzel Ana'ların gözyaşları, yüreğine emeğine sağlık kutluyorum dizeleri, saygı ve sevgi ile..
hasan bey yanlış anlaşıldım sanırım hani anneler hep evlatlarını pamuklar içinde büyütür her türlü zorluktan kötülükten korur ee öle olunca hayat toz pembe görünür biz evlatla elhamdülillah benim de iki kızım var rabbim herkese versin inşallah...
hasan bey yanlış anlaşıldım sanırım hani anneler hep evlatlarını pamuklar içinde büyütür her türlü zorluktan kötülükten korur ee öle olunca hayat toz pembe görünür biz evlatla elhamdülillah benim de iki kızım var rabbim herkese versin inşallah...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz