Uyanacağın
Ne ilk gece ve ne son gece olacak
Yazgılar okunsa ne olacak aşk son mu bulacak

Gözler kamaşacak,
Ten bezirgânlığı yaşayacak
Akacak gözlerden kan akacak yaş kalmayacak


Muhabbet
Bittikten sonra odan soğusa ne olacak
Her haneyi saadeti anlamlaştıran aşkı muhabbet

Yüreğinde
Kalmayınca duvarlar anlam mı katacak
Yüreklerde bir heyecan, meşk hazzımı yaşatacak


İnsanın
En güzel hasleti, sevebilen olmasıdır, haldir
Olmayınca kalbi ihsanda bir sevgi gönül ne olacaktır

Etekler uçsa,
Dizler dermansız kalsa, can solacaktır
Ay doğsa, yıldız her an aksa aşk rengine boyanacaktır


Sen korksan
Ve yüreğinin sızısıyla yansan da yine uyu
Rüyalarına gömül, hülyalarınla yine öğün hiç bizar olma

Terden
Sacların ıslansa, gözlerin uykudan hiç açılmasa
Kapanan duvaklar bir hayâyı edep olsa da sen yine uyu


Artık kalmadı
Mecal-i halim sana dili lisan eylemeye bilesin
Yüreğimin sızısını bildirmeye, mısralara gömülmeye değsin

Hakikatin
O arzına sunamaya ve bir gül koklamayı neylesin
Yalnızlığın ahıyla solmaya, nar hesabıyla ağlamama bedelsin


Mustafa Cilasun