Esma boyutuyla bilinen güzel,
Asar boyutuyla görünen sensin.
Varlığın mekânsız, işlerin tez-el,
Türlü rayihalar sürünen sensin.

Emrin “yaz” demekte levh-i kaleme,
Kaderi okuyan düşmez eleme,
Nasut’i âlemden, Lâhut âleme,
Gidilende sensin, gelinen sensin.

Emrine amade kılsak bedeni,
Lütfünle bezersin kahır çekeni,
Âşıklara safa, cefa dikeni,
Bülbülün sevdası gülünen sensin.

Celalin cemali her dem izliyor,
Senliği, benliği vasfın bizliyor,
Kendini kendinden kendin gizliyor,
Şekilden şekle bürünen sensin.

Beden ikliminde can ile deri,
Gizliden gizliye muhabbet yeri,
Yolsuz yol yapmışsın içten içeri,
Gönülden gönüle, girilen sensin.

Cümle âlemlere Zat’ın hükmeder,
Bazen fısıldatır, bazen “kükre” der,
Bu sırrın sırrına eren şükreder,
Şanını yüceltip övünen sensin.

Farksız cem edenler zındığın kendi,
Cemsiz fark edenler şirkte direndi,
Kemale erenler Tevhit edendi,
Birden; bire zikir edilen sensin.

Nasibimiz varsa kulluktan yana,
Binlerce yaralı fedadır sana,
Valsına erenler kıymaz mı cana,
Uğrunda baş verip ölünen sensin.

08.01.2010…….Mustafa YARALI